pesan pada diri tabahkan hati kuatkan semangat. pesan pada hati kukuhkan iman banyakkan zikrullah. pesan pada naluri jangan mengeluh dan kecewa. tiada daya dan rezeki melainkan dari Allah. dugaan itu suatu tarbiah kehidupan :)

Monday, June 21, 2010

aku,ayam,minah dan bismut

" angah,tolong bagi ayam pakwe makan. campakkan je jagung tu dalam reban. kasik sekali ayam yang kat luar tu sket " 

pesan ayah kat aku pagi tadi. wohooo. kasik ayam makan? errr. arrr. aku bukan apa,korang tengok sendiri la nape aku nebes sangat nak bagi ayam ayam pakwe tu makan. tengok pic bawah ni. dorang tu ganas! ibu cerita,dia pernah kena patuk masa kasik ayam tu makan. aku dah la fobia dengan monyet. aku pernah kena gigit dengan minah pak seman kat muka masa umur 3 tahun,sampai la ni ada parut. tapi ayah kata aku cool je,tak nangis walaupun muka dah berdarah. eh eh. melalut ke laut plak. tadi cerita ayam,ntah mana datang kisah si minah. abaikan.

kesimpulannya ayam dan monyet kan haiwan jugak,so ada la kaitan dengan cerita aku pasni,hehe. layan~~

sebelum kasik ayam makan,aku kasik kucing aunty makan. korang tengok ayam sekor kat belakang tu,sebok nak join jugak. ayam nih memang jahat. suka curik makanan kucing kucing ni sumer. kalo takde orang jage kucing ni makan sampai habis,alamatnya makanan kucing tu akan berada dalam perut ayam la. ade ke patot. haaaishh.

ni aku dok nyorok tepi stor coz kalo ayam ayam tu nampak je kelibat manusia,dorang dah tak sabo-sabo nak makan. masing-masing maen tolak-tolak. seram aku tengok  -_-"

ha tengok,berapa ramai dah berator tu. siap maen tolak pintu. bergegar pintu tu. tak masal-masal aku kena serbu nanti. dah la ada angsa kat dalam tu jugak. perghh. korang tak percaya lagi yang dorang ni ganas? takpe. takpe. tengok bukti seterusnya.

nah. tengok! macam ada demonstrasi gamaknya. sekali je aku campak jagung dalam tu,semua kecoh semacam. takut woo nak masuk,tu aku campak dari luar je,huhu. ayam yang kat luar tu pon sama. macam nak kerumun aku dah. punya la gelabah,aku lari. alhamdulillah,selamat. kecoh punya pasal sampai tertinggal bekas cedok jagung warna biru tu. nampak?? hahahaha. 

si bismut ni jela paling senang nak jaga. kalau nampak dia berdiri melompat-lompat tu,tandanya dia lapar la tu nak makan. takdenye nak gigit-gigit orang. senyap jek. ikot perangai siapa la dia ni. ehem-ehem. lalalalalala~

kalau dok kampung,takde haiwan-haiwan ni sumer,tak rasa la mood kampung kan. haiwan ni cam manusia gak,makhluk ciptaan Allah. cuma akal je yang membezakan kita dengan dorang ni. so jangan nak aniaya dorang sesuka hati. berdosa. sayangilah haiwan kita :)

p/s : teringat kat sorang membe masa matrik dulu datang study group menangis-nangis. ingatkan kenapa. rupanya on d'way nak jumpa kitorang dia terpijak ekor kucing! terkejut punya pasal. alahai. (",)v

3 comments:

Anonymous said...

lucunya..ha2..nice post la..syangi haiwan krn mrk jg mkhlk Allah kan..tmpt sya,bdk2 kcik sk sabungkan ayam..lpas 2 baling ayam tu dgn selipar,xpun pukul dgn raket bdmntn lps tu ikat kaki ayam di btg pokok..bl sy tgk mlmnya tu da terhinjut2 ayam tu..ksian..da tgur,tpi xlm lps tu bt lg..(^_^)

p/s bsft ksh dn ihsan kpd haiwan juga akan mbwa kt ke syrga kan..^^

Anonymous said...

ngan ayam pon takot ke..
haha..ayam x makan orang la:-)

qila~ said...

pkcik : budak2 mmg x dgo kata..nk xnk kne tgo dorg byk kli la,hehe..em,amin~

anon : bkn takot ok,juz nebes jek ;p btw,aym mmg x mkn org tp skali patuk sakit woo~ *still tau anda siapa wlaupn gne 'ke' haha..*